31 Mayıs 2009 Pazar

Pazar karmaşa günleriymiş zaten sevmezdim :(

Bazen günler ,hayat karışıyor doğru düşünmek zorlaşıyor nasıl kurtulmalı diyor insan en zoruda insan eline muhtaçlık sanırım ,yada güçsüz kolsuz kanatsız hissetmek ,şuanda karmakarışık hissediyorum sanırım yorgunluktan sinir zafiyeti geçirmekteyim yada fazla insan görmekten olabilirmi acaba ,olurum ben arada insan perhizi lazım heran çalışmak heran insan görmek karmakarışık olmama sebeb yada bugün dayımı görmem onunla ilgili bir durum beni alt üst etti bilmem belkide insanın ne olursa olsun ilk eşiyle ölmesi gerektiğini düşünenlerden olmak istiyorumdur önceki yüzyıldaki bağlılıkları ,biri vefat ettiğinde haftasına yada ayına oda dayanamadı onsuzluğa sebebsiz gitti denilmektir özlemim .Ne bileyim niye değiştik bukadar sevgizilikmi itiyor böyle durumlara evet aynı evde ayrı yaşamlar sevgi hasretini tetikliyor genelde toplumda gördüğüm durum ben işlerden çok bunaldım arakadaşlarla çıkıyorum dinlenmeliyim diyen babalığını atalığını unutmuş çocuk ruhlu beyler,eşim benle yaşamdan haz almıyor diyen ve dışardaki haram bakışlarda sıcaklık arayan hanımlar ortada olanların olduğu çocuklar geleceğin nesli ALLAH aşkına hangi işi yönetmektesiniz sabancı yada koçtan dahadamı meşgulsunuz evleriniz aileleriniz eşleriniz dağılmakta haberiniz olsun yeni nesil çok farklı bir boyut değiştiriyor ellerinizi eşlerinizden gözlerinizi yavrularınızdan ayırmayın güven ve huzur verin nefes olun can olun birbirnize iş işten geçmeden başka bir hanım elinizden eşinizi alıp söz sahibi olmadan size söz söyeleyemeden başka bir bey eşinizi almadan çocuklarınız yuvalarından mahrum kalmadan artık dur demelide bu hayatı bir yerinden kurtarmalı acaba çokmu geç kaldınız çocuklarınızı çoktandırmı üzdünüz neden suçladın hanımını şimdiki hanım sana ondan dahamı iyi bakar diye düşündün seni kopardıklarını hesap etmeden ya senin kıyamadıklarına yavrularına hangi eller uzanır sen onları korumadığın zamanlarda ah ömrüm daha neler görürüm kimbilir, savaşmış verdiğimiz, ben nefesim diye düşünürken ,barış çok uzaklarda ,yarınlar sisli, gökyüzü kapkara, çocuk feryadı, bu karmaşada bembeyaz çiçek bekler ahmak bir insan .

Hiç yorum yok: