çeyizler

Bilmem niye bugün baktığım resimlerden birinde şu çeyiz meselesi aklıma geldi .Belki bu konuda herkes benim gibi düşünmeyebilir ama ben içimi boşaltayımda :)çeyizleri hazırlarken ailelerin yüklediği anlamlar günümüze çok ağır gelmeye başladı önceleri mutlu günlerin hayal edilerek yeni evlilere azda olsa katkı olsun diye yapılan iş herşeyin değiştiği yıprandığı gibi anlamını yitirdi .Belki evlenenler bile aynısını yaptığından büyüyen bütçelerle hazırlanan çeyizmidir bilmem gösteriş ve huzursuzluk nişanelerine dönüştü .Desinler hayatımızın her anını meşgul etti günümüzdeki kadar hem herkesin ne dediğini umursamadan yaşayan hemde elealem ne der diye hayatı zehir eden tuhaf bir toplum haline dönüşmenin bedelleridir belki şaşalı çeyizler ,hayaller, belki çeyizlere ve evlere verdiğimiz önemleri çocuklarımızın ruhlarına versek ne mutlu ,mütevazi prensesler ve prensler yetiştirme nasibimiz olacak ,olmaz biz içi boş bir toplum olmakta ısrarlıyız çeyizlerimiz ve evlerimiz doludolu gönül evlerimiz ruhlarımız bomboş .Açız anlatılamayack kadar az öz mü olsak öncelerdeki vefalı anne babalardan mı olsak az gezsek öz görsek ama çok sevsek sevilsek bu günümüzden dahamı çok kaybederiz

Kendi kendimizle yarışmadayız gülüm ya ölü yıldızlara hayatı götüreceğiz ya dünyamıza inecek ölüm.

Nazım hikmet

ruhumdaki darbeler

sabah öğlene kadar uyudum annem geldi iyiki gelmiş balkonumda duran inşaat kalıntılarını tplayıp mis gibi yaptı beceriklim ben hem beden hem ruhen yorulmuşum sanırım kansızlık bukadar yorgun ve sinirli yapıyor doktora gidip tahlil versem iyi olur balkonum tertemiz artık sabahları azda olsa nefes alacak bir ortam ve hava var çok bunaldığım anda yetişen annem benim herzaman son ana kadar sabreder patlarım oda patlamaya geldi biraz olsun rahatladım aslında kaç hafta oldu keyifli uyumayalı hatırlamayorum geç yatıp erkenden kalk oturmadan günü bitir çok yorucuydu bu gün annemin dışında evimin nurundan aldığım posta çok mutlu etti şimdi nasılım yorgun huzurlu ,karmakarışık ,ne düşünmek ,nede nasıl olamlıyım diye hiçbirfikrim yok boşluk var sanırım ruhum yaralı halinin tekrar kere tekrarlarından birini yaşıyor herkes gibiyim her insan gibiyim herkesin olduğu gibi beni gören duyan ve yardımın esirgemeynim var melekleriyle mutlu edenim var .insan yorulmalı hayatın tadı çıksın derse ama bedenin şifasınada bakmalı benim eksik yanım bu olmalı kendimi kaybeden dek bedenimi yorar sonrada sinirlerim zayıf düşer ruhum incinir neyse yorgun selda herkese mutluluk huzr dolu yaşamlar diler:)

ÇOK UTANDIM :)

En sinirli en huysuz olduğum anda rabbim bana dünyanın çok güzel dostluklara kucak açtığını gösterdi anımsattı evet ben güvensiz bir kişiliğim hastalık belki ama rabbime binlerce şükür etmeme sebeb bugün en zor anımda gülümseten olay oğlum posta kutusunda bana ait birşey olduğunu söyledi verdiği andaki yüz ifademin anlatılması mümkün değil meleklerin kanadıyla geldiğini düşündüğüm bir hediyeydi tüm sinirim güvensizliğim gitti pamuk hatun formuna döndüm ne zaman adresimi verdiğimi bile hatırlamıyorum diye mektubu okudum sıcacık bir kardeş elinden yazılmıştı slmlar muhabbetler doluydu sıcacıktı kesinlikle,ALLAH için sevmekti bu evet .Canım benim teşekkür ederim beni emin ol çok mutlu ettin seni seviyorum o çok güzel ailenle rabbim huzur ve mutluluktan ayırmasın ona emanet ol .kimmi gönderdi bakın bu adresteki güzeller güzeli:)http://kurallarmnihlali.blogspot.com

nefret ediyorum oğlumdan başka herşeyden

sinir tepemde bazı insanlar neden kendini dünyanın merkezi görürür sanırım bizim verdiğimiz değeri kötüye kullanmaya biz alışıtırırız burunları havalanır ve sana az sabret demeye utanmadan rahat söylerler ömrünü verdiğin halde utanmadan az sabret nedemek ya nefretim geldi herşeyden gidip uyumak ve hiç kalmamak istiyorum herkesten herşeyden nefret edebilir enazından az sevebilir modumdayım anladım bu dünyada neyse ağzıma gelen tüm kötü cümleleri yazmayım ben uyumaya gidiyorum mümkünse hiç uyanmasam