14 Ağustos 2009 Cuma

Bir tatlı huzur almaya geldim :):(

Bu günlerde evimin ayakta olması sebebiyle huzurum ve kendime olan güvenim sıfır hayatım boyunca hiç ev kadınlığı yağmamış gibi kendimi suçlu ve kötü hissediyorum sanki herzaman dağınık pasaklı olmuşum hep böyle yaşamış yaşatmışım neden çünki eşimle oğlumla beraber sofrada oturma şansımız dondurmanın açılmasıyla birlikte sıfırlanıyor en nefret ettiğim şey tek başına yemek yemek ailemle tertemiz sofra kurup huzur içinde yaşamak ve yemek en büyük sevincim benim ,onlarla sıcak bir çorba keyfi ziyafete dönüşüyor bu yüzden dondurmanın hayatımızdan bir an önce çıkmasını istiyorum inşallah daha hayırlı bir iş nasip olur gecesi gündüzü huzur olmayan bir iş zaten krizden dolayıda çok keyfi ve kazancı kalmadı en azından huzurumuz bize kalsın ramazanda ustalarla geçeceğe benziyor evde kapılar yok boyanmaya gittiler ne zaman gelecekleri de belli değil rahat bir adama sahip olmanın avantajlarını yaşıyorum :(( mutsuzum ve çooooooook kederliyim dua bile edemiyorum çok sıkıldım yine bu gün kendimden ve neyse boşverrr başladım yine boşvere sanki hayatta hiç değerli olamdım ben kimse için kıyamadığı yüzüne baktığında aman üzülmesin diye uğraş verilen hiç olmadım ciddiye bile alınmadım sanki tam depresyon alarmı vermeye başladım nankörlüğümün zirvesindeyim neyse önemli olan içimi boşaltmaktı bu gün gün var komşularda bebek görmeye gidiyor tanıdığımız ortak birine günden sonra oraya geçicem inşallah becerebilirsem orda oturup kalırım bakında görün çok uyuşuk durumdayım gidip dinlenmeli .