31 Ocak 2009 Cumartesi

HAYATIMIZDAKİ MEÇHUL DEĞİŞİKLİKLER

Okuyacağınız kısa bir metin, ama düşünceye sevk ediyor.
Sadece 2 dakika sürecek ama sonunda kendinizi iyi hissetmenizi sağlayacak !.. Bir küçük hikaye :
Bir arkadaşım, hanımının konsolunu açmış ve içinde ipeğe sarılmış

paket olduğunu görmüş :

"Bu basit bir pakete benziyor, içinde muhakkak zarif bir kıyafet var." İpeğe ve paketin içinden çıkan giysiye bakmış.

« Bunu ona 8 veya 9 sene önce New York' dan satın almıştım;ama hiç giymemişti . Eşi,hanımı bu hediyeyi önemli bir an için saklamıştı...

Şimdi, işte o an gelmişti..

Arkadaşım yatağa doğru yürümüş ve paketi, cenaze töreni düzenleyicisinin alacağı diğer eşyaların arasına koymuş. Çünkü karısı ölmüştü... Bana doğru dönerek : "Hiçbir zaman bir şeyi özel bir gün,geleceğini sandığın uzak bir dönem için saklama. Zira yaşadığın her gün zaten sana mahsus,özel!.. »

Bu kelimeleri daima hatırlıyorum, bunlar benim hayata bakış açımı değiştirdi... Bugün eskisine nazaran daha fazla okumaya çalışıyor,ruhumun ve evimin temizliğine daha çok dikkat ediyorum...

Genelde fırsat buldukça deniz kıyısına gidiyor ve tabiattaki kuş,martı,rüzgar seslerini dinliyorum.Hem de etrafımda dolaşan hoşlanmadığım tipte insanları dikkate almaksızın. Sevdiklerimle ve az olan dostlarımla daha fazla vakit geçirmeye çalışıyorum. Hayatı geç de olsa yorumlayabildim. O , değerini bilmek zorunda olduğumuz bir seri tecrübelerden müteşekkil…. Ve en önemlisi artık herşeyi çok kafaya takmıyor ve korkmuyorum. Hergün yemekte normal su bardağını değil; sevdiğim ince kenarlı su bardağını kullanıyor ve giyimime daha bir dikkat ediyorum... Sevdiğim ve kullanırken tasarruflu kullandığım parfümümü artık özel ve geleceği meçhul günler için değil;canım istedikçe kullanıyorum.

Lugatımdan "belki, bir zaman" veya "günün birinde" gibi kelimeleri çıkarıp attım. İstediğim şeyi imkanım ölçüsünde ve değecekse istediğim zaman yapmaya başladım.

Arkadaşım; hanımının yarın öleceğini şayet bilseydi ne yapacağını bilemem. Yarın bizler için ne kadar normal ve gelecekmiş gibi görünse de bazıları için imkansız oluyor.

Herhalde ailesini ve candan dostlarını çağırırdı diye düşünüyorum. Belki eski dostlarından geçmişteki bir münakaşa sebebiyle dilerdi. Belki çok sevdiği insanları evine yemeğe davet eder ve son defa zevkle sevdikleriyle haz alarak gününü huzur ve mutluluk içinde geçirirdi. Şayet geriye pek fazla zamanım kalmadığını bilseydim o çok küçük ama yapılamamış şeyler beni huzursuz ederdi.

Tahmin ederim ki uzun zamandır irtibatta olamadığım iyi dostlarımla artık buluşamayacağım için çok üzgün olurdum.(… yine belki bir gün ..) Üzgün olurdum yazmayı düşünüp de yazamadığım mektuplar sebebiyle ( yine belki bir gün...) Üzgün olurdum sevdiklerime onları sevdiğimi gerektiği kadar sıklıkla söylemediğim için. Kendilerine beslediğim sevgimi,muhabbetimi açıkça söyleyemediğim için. Bu arada artık hiçbir şeyi ileri tarihlere bırakmıyorum özel bir şeyi hayatıma güzel bir gülümseme getirecek özel bir gün için ayırmıyor ,saklamıyorum.

Kendime her günün özel ve istisnai bir gün olduğunu söylüyor ve bunu bana yaşattığı için Allah' a her akşam hamd ve şükrediyor ve her sabah yeni bir güne başlarken O' na yine güzel bir gün için dua,ibadetle güne başlıyorum...

Her gün,her dakika,her saniye benim için daha bir başka, hem de çok başka ve özel bir mana ifade ediyor artık….
Bu haberi aldığın zaman, birinin seni düşündüğünü anla. Muhakkak senin için de değeri olan insanlar vardır...
Şayet bunu başkalarına göndermek için zamanın yoksa ve diyorsan: …bunu daha sonra yaparım …. düşün ki , daha sonra belki çok geç olacak ve hiç yapamayacaksın.
Alıntı