5 Temmuz 2008 Cumartesi

DİNLEYİN BENİ DAĞLAR

23 TEMMUZ 1979 Evet ben babamı kaybedeli çok yıllar oldu .Anneme nasıl olduğunu defalarca anlattırdım nasıl olduda 2 evlat ve eşinin acısına bir anda dayanabildin diye rabbim öyle büyükki verdiği sabırda öyle oluyor der ama yüreğininin acısı gözlerinden okunur ve hep şükreder sen vardın bana armağan diye .Ben onu üzdüğüm zamanları hemen unutur siler ama ben hatırlayınca bile üzülürüm okadar çok kalbini kırdımki .Ama o hiç vazgeçmedi annem olmaktan beni korumaktan şimdi bende evladıma karşı böylyim sanırım ne görürsen onu yapıyorsun o duygularla anne yada bab oluyorsun bu yüzdende çocuklarımızı iyi olan bütün duygularla sevmeli ve korumalıyızki rengarenk olsun huzur bulsun huzur versin .
Sizin hiç babanız oldumu varlığı dağ gibi arkanızda duran
Siz kendinizi dünyanın en güvenilir limanında hisettinizmi varlığından dolayı
Siz her düşündüğünüzde boğazınızda bir düğümle başladınızmı? Hayata ve söze
Siz en kıymetlisi olacağınızı düşündünüzmü hayaller kurararak bir adamın
Ben bunların çoğunu ve daha fazlasını yüreğimde hissttim yada yaşayamadım ve dolayısıylada yaşatamadım ben hep bir yanımın boş ve yarım olduğunu hissettim sanki hiç dolmayacak .....