22 Haziran 2008 Pazar

PAZAR YALNIZLIK GÜNLERİM


Çocukluğumun kabusuydu pazar günleri çünki diğer çocuklar gibi hayaller kuramazdım ailece yapılan piknik planları yapılmazdı bizim evde.Aileleriyle planları olan arkadaşlarım sokağa çıkmadığından tam bunalım takılma zamanlarıydı .Evlendikten sonra başkaları için büyük anlamı olan bugünü sevmesemde onlar adına mutlu oldum ama büyümemde bişey değiştirmedi biz pazarla birbirimizi hiç sevmedik :( Belki temeli olmayan duygularımdan biri olduğu için çok ruhuna bürünemedim.Hayatımda çokta içini dolduramadım pazar günlerinin kimbilir belki bir gün bende hayaller kuran pazara dair umudu olan bir hatun olabilirim:)Ama yinede pazar pazardır deyip şuursuz bir polyanna olmalı bazen insan.içindeki yalnız çocuğu büyütemesede özgürleştirmeli biryerlerde yoksa tutunmak hayata zorlaşıyor . çocukların pazarı sevmesine sebeb anne babalar olabilmemiz ümidiyle.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

bende sana söylemiştim hatırlıyo musun nedenimiz belki aynı ama belki ewet bi gün pazarı sevme dileyiyle seni çookkkk öptüm ablacım ama belki bigün takvim yapraklarından pazarları silerlerse daha ii olur

SELDA dedi ki...

Hyaır kaldırılmasın balım başkaları için önemli bir paylaşım günü bundan mahrum olmalarını istemeyiz neden bizim hüzün günlerimiz olmaktan çıkmasın ki,işin sırrı sürekli çalışan değil kaliteli yaşamasını bilen bir eş bulmakta anladın sen onu böyle biri pazar günlerini cennete çevirebilir kocaman bir aile ve mutlu neden pazar günleri beraberler :)