Günah işleyen, önce Allahü teâlânın
sonra da insanların sevgisini kaybeder.
İki kimse, Allah için birbirini severken,
sonra aralarındaki muhabbet zail olmuşsa,
bu ikisinden birinin işlediği günahtan dolayıdır. [Buhari]
İşin başı Allahü teâlâyı sevip günahlardan kaçmaktır.
Allahü teâlâ bir kimseyi severse, iyilere de onu sevdirir.
Allahın sevmediği kimselerden iyiler nefret eder.
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
Allahü teâlâ, bir kulunu sevince,
o kulun sevgisini meleklerin kalbine yerleştirir.
[Melekler de onu sever.] Eğer Allahü teâlâ, o kula buğzederse, o buğzu
meleklerin kalbine de yerleştirir. [Melekler de o kimseye buğzeder.]
Allahü teâlâ o sevgi ve buğzu insanların kalbine de yerleştirir.)
[Ebu Nuaym]
Dünyada Allahü teâlâdan korkup haramlardan kaçan
ve ibadetleri yapan kimse için,
ahirette korkacak sıkıntı kalmaz.
Dünyada korkmayan ahirette çok sıkıntılara maruz kalır.
Hadis-i kudside buyuruldu ki:
Bir kuluma iki korku, iki eminlik vermem.
Eğer dünyada benden emin olursa, ahirette korkar.
Dünyada korkarsa, ahirette emin olur.)
[Ebu Nuaym]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder